“เพราะเราจะอยู่เคียงข้างกันเหมือนสุนัขที่ติดสัด”
‘รักแรก’ ซอนายูนทำให้โดจินฮันดูเหมือนคนครึ่งคนครึ่งๆ
กลางๆ ที่ไม่สามารถแสดงออกด้วยคำพูดง่ายๆ เช่นนั้น ได้ “โดจินฮัน. “อย่าทำเหมือนรู้จักฉันนะ” ขณะที่เขาทำท่าน่าขยะแขยงซ้ำแล้วซ้ำอีก ความคิดถึงที่หายไปพร้อมกับคำพูดไร้สาระของเขา อารมณ์ของเขา ก็กลายเป็นส่วนผสมของความรู้สึกผิด ความหลงใหล และการบังคับ จนกลายเป็นสัตว์ประหลาด – “จำได้หรือเปล่า” “แล้วคุณคิดว่าฉันเป็นคนงี่เง่าที่จำผู้หญิงที่ดูดริมฝีปากไม่ได้เหรอ
ชื่ออื่น 아늑한 집착 [완전판]